Ah bu internet... Neredeyse internet geldi, mertlik bozuldu diyeceğim. Bu da nereden çıktı diyeceksiniz? Çevremizde insan ilişkileri gittikçe kötüleşiyor. Sabah otobüs durağına geldiğimde birbirlerini her gün gören ama tanışmayan insanları görüyorum. Mahalleye taşınalı üç haftaya yakın oldu.Her sabah durakta aynı simaları görüyorum. Her gün karşılaşıyoruz ama selamlaşamıyoruz, çünkü ellerinde telefonları ile uğraşıyorlar.
İnsanlar birbiriyle sohbet etmek yerine elinde telefon oyun oynamayı tercih ediyor. Otobüs yada tranvay yolculuğunda da durum pek değişmiyor. Ya telefonlarla oyun oynanıyor ya da sosyal medya takip ediliyor. İnsanlar her yaptığını twitter, facebook, instagram aracılığıyla paylaşıyor. Otobüs beklemekt…, tranvay’da…, paylaşımlarını görürsem şaşırmayacağım.
Bazı insanlar internetin insanı sosyalleştirdiğine inanır, aslında tam tersi asosyalleştiriyor. En sık karşılaşılan durumlardan birisi toplantıdasınız. Konular tartışılırken bazı arkadaşlarımız ellerinde telefon yada tablet internette, sosyal medya sitelerinde geziniyor. Günümüzde işimiz gereği sosyal medyayı takip etmek önemli ama birde Türk gelenek ve görenekleri vardır. Misafiriniz varken, grup içerisindeyken birlikte olduğun insanlarla ilgilenmen gerekir. Farklı bir davranış karşındakine saygısızlıktır.
Bizler karşılıklı iletişimi bırakıp, sürekli internet üzerinden paylaşımlar yapmaya, iletişim kurmaya, oyunlar oynamaya başladık. Eskiden çocukları eve sokamazken şimdi evden çıkaramıyoruz. Ev hanımları bile gününün çoğunu bilgisayar başında geçiriyor. Oysa ki güzel bir Türk kahvesi eşliğinde on dakika sohbet etsek, dışarıya çıkıp dolaşsak, temiz hava alsak, birkaç insanla tanışıp, selamlaşsak hem sağlık, hem de psikolojik açıdan iyi olmaz mı?
