Düşün

Adamın birisi, bir gün, durup dururken kör olmuş. Çaresiz bir şekilde doktor doktor dolaşmaya başlamış. Ancak gittiği tüm doktorlar adamın neden kör olduğunu “Gözlerinde bir hastalık yok ama görmüyorsun, biz senin durumundan bir şey anlayamadık ” diyerek cevap verip adamı tedavi edememişler…

Doktorlardan umudunu kesen adam, derdine çare aramak için dünyayı dolaşmaya başlamış…

Gittiği bir dergahta kör adama; “bak efendi, sen bu derdinden kurtulmak istersen, hayatta hiçbir derdi olmayan bir adam bulacaksın, onun üzerindeki gömleği gözlerini süreceksin, böylece gözlerin tekrar görmeye başlayacak” denmiş.

Bu söz üzerine adam yine yollara düşüp koca dünyada dertsiz birini aramış durmuş…

Günün birinde, bir dağda bir çoban olduğunu ve onunda hiçbir derdinin olmadığını öğrenmiş. Ve hemen söylenen o dağa doğru yol almış. Denildiği gibi dağda çobanı bulmuş, derdini anlatmış, demiş ki: Eey çoban; duydum ki senin bu dünyada hiçbir derdin yokmuş, doğru mu? Çoban mahçup bir sesle ‘yoktur’ diyerek yanıtlamış adamı. ‘Allah’a şükür benim hiçbir derdim yoktur.’ Kör adam sevincinden ne yapacağını şaşırmış, onca zamandır beklediği an gelmiş çatmış, gözlerinin görmesini artık çok az bir zaman kalmış… Kör adam konuşmasına devam etmiş: Çobanım, canım çobanım, gömleğini hele bir çıkarda, çıkarda gömleğini gözlerime süreyim, gözlerime süreyim ki bende görebileyim… Çoban cevap vermiş; iyi ama benim gömleğim yok ki!

Çoban dertsiz olmasına dertsizmiş ama bir gömleği de yokmuş…

**

H

Düşünme

Hak yol ise eğer ki yolun hep git ileri

Yolunda engel olacak daima birileri

Dönme, yak gemileri ve yık köprüleri

Mücadele varken gelmeyi düşünme

 

Yapan yaptığını elbette ki bulacaktır

Sanma kimse bu dünyada kalacaktır

Her nefis bir gün ölümü tadacaktır

Yaşamak varken ölmeyi düşünme

 

Dünya hayatına aldanma, kandırır

Malayani işlerle aldatır, oyalandırır

Düşünüp ağlamak gönülleri arındırır

Tefekkür varken gülmeyi düşünme

 

Adalet terazisi dediğin adaleti tartar

Vicdana yerleşmiş görünmez kantar

Nefret böler, sevgi paylaşıldıkça artar

Birleştirmek varken bölmeyi düşünme

 

Düşün, irkil, cep dikilmiyor kefenine

Gönül sırrına erene, insan bir define

Adım adım gidiyorsun ahiret hedefine

Kapatmak varken delmeyi düşünme

 

İlmin yoksa eğer ki düzlüğe çıkamazsın

Kibritle, odunla medeniyeti yakamazsın

Azim, gayret yoksa düşmanı yıkamazsın

Çalışmak varken çelmeyi düşünme.

Mutlu Alkan

**

Gülümse

Tatil bitti

Bir işadamı, oldukça yoğun ve yorucu geçen bir seneden sonra tatile çıkmaya karar verir. Eşi de kendisi gibi meşgul olduğu için birlikte tatil yapacakları bir dönem ayarlamak zor olur. İspanya kıyılarında bir otel bulur ve bulduğu ilk uçakla oraya gider. Otele yerleşirken bir aylık bir rezervasyon yaptırır. Bir hafta kadar güzelce tatil yaptıktan sonra, bir akşam yemeğinde garson kendisine bir mektup iletir. Mektubu okuyan işadamı, tatilini geçirdiği otelin yöneticisinin yanına gider. "Ne yazık ki tatil sona erdi..." Yönetici şaşırır ve üzülür. "Ama beyefendi, bir aylık rezervasyon yaptırmıştınız, ne oldu böyle aniden?" İşadamı çaresiz bakışlarla cevap verir: "Evet bir ay kalacağım, ama tatil bitti. Karım işinden izin almayı başarmış ve iki gün sonra burada olacakmış..."

**

Kulağına Küpe Olsun

Olgun insan güzel söz söyleyen değil, söylediğini yapan ve yapabileceklerini söyleyen adamdır.  Confucius