Nereden baksan tahribat, neresinden tutsan elinde kalan olumsuz bir sonuç. Görünen köy kılavuz istemez sözünde ifadesini bulan tahribatın yakıp, yıkmadığı maddi, manevi bir şey kaldı mı ?
Hak ,hukuk, adalet ayaklar altında, toplum sağlığı bozulmuş en fazla kullanılan ilaçlar depresanlar grubu olmuş. Her şeyin başı eğitim öğretimde kıyaslanabileceğimiz ülkeler sıralamasında hak etmediğimiz yerdeyiz.
Tarım , hayvancılık sektöründe yaşanan olumsuzluklar, üretmeden tüketmeye çalışan, çöpten yiyecek toplayan bir kalabalığa dönüştük. Eğitimli genci de emekçisi de bu güzel ülkeden fırsat bulsa kaçmak peşinde. Anladık, dikensiz gül bahçesi olmaz da, ülke, gülleri savrulmuş dikeni kalmış bahçeye döndürüldü.
Canının derdine düşmüş birinin köşeye sıkışmışlığından çıkacak tepki mi isteniyor? Bütün rakamlar, istatistik değerleri, içinde bulunduğumuz çöküşün gerçekliğini gösterirken halen hayal aleminde bir ruh hali içinde olanların, gideri çok geliri yokların varlığı ile dam yandığında sıçanında yanacağını bilmesi gerekenlerin, düzenlerini sürdürenlerin zor günlerde olduğumuz bilincine geldiğimizin farkında olmaları gerekir.
Ülkeyi bu hale getirenlerin sadece dış güçler olmadığının farkına vardığımızda iş işten geçmemiş olması için toplumsal uyanışa ve bunun demokratik yollardan gereğinin yapılmasında herkesin sorumluluğu ve vebali olduğunu unutmamalıyız.
M.Sait Köse
