Tüm çocuklar özeldir. Kız veya erkek çocuk diye ayırmak bana göre doğru değil. Öncelikle her zaman, her çocuğun kıymetini bilmeli ve ileride sağlıklı, yurduna ve çevresine yararlı bir birey olarak, yetişmesini sağlamak olmalıdır. Kız ve erkek çocuklarının, kendine has özellikleri illaki vardır. Tabi ki yetiştirme tarzları da göz önünde bulundurularak…
Kız çocuğu naziktir, daha paylaşımcıdır ve eğer ki o kız çocuğu, ablaysa, kimi zaman evin küçük annesi bile olur. Sorumluluğu alır, annesine yardımcı olur, babasının prensesi olur. Daha çok babaya olan düşkünlükleriyle bilinen kız çocuklarımız için, hani bir söz vardır ya “Kız çocuklarının ilk aşkı babasıdır” diye. Kimi zaman, doğru bir söz olduğunu düşünüyorum ama tabi ki ilgili bir babaysa…
Erkek çocukları da çok başkadır. Sahiplenici, anneye düşkün, genelde arabalar gibi hızlı, hareketli şeyleri severler. Onların da ilk aşkı, genelde annedir. Bir de abi ise, evin küçük babası gibi davranırlar ve bu da genellikle hoşlarına gider. Bence, asla kız veya erkek çocuk diye ayrım yapmamalı ve her çocuğu eşit şekilde yetiştirmeliyiz.
İkisine de küçük yaşta araba kullanmayı, yemek yapmayı öğretilmelidir. Sorumluluklar, iki tarafa eşit görevler verilmelidir. Unutmayın, çocuğunuzu nasıl yetiştirirseniz, size davranışı o yönde olacaktır. Merhametli, paylaşımcı ve topluma yararlı, zeki çocuklar yetiştirirseniz, ilerleyen yaşlarda o çocuk size fayda sağlayacaktır. Ama ilgisiz, bencil çocuklar yetiştirirseniz, ilerde yalnız kalmanız muhtemeldir. Ve en önemlisi: Çocuğunuzun sizi taklit ettiğini unutmayın! O yüzden istemeden de olsa, yanlış yönlendirmeler yapmamalısınız. O çocuğun, çocuk olarak kalmayacağını, ileride büyüyüp bir birey olacağını ve bunun da bir bakıma sizin eseriniz olacağını, aklınızdan çıkarmayın.
Herkes, eseriyle gurur duymak ister öyle değil mi?
Tüm çocukların iyi ve eşit şartlarda yaşaması dileğiyle…
