İlk köşe yazıma Mahzunu Şerif'in dizeleriyle başlamak istiyorum.
Yoksulun sırtından doyan doyana
Bunu gören yürek nasıl dayana
Yiğit muhtaç olmuş kuru soğana
Bilmem söylesem mi söylemesem mi?
Çok zor imtihandan geçiyoruz. Pandemi sürecini getirdiği zorluklarla beraber halkımızın çoğu mağdur oldu. Geçim kaygısı yüzünden milyonlarca insan, işin içinden çıkamaz oldu. Bu çıkmazlıktan canına kıyarak kurtulmak isteyen insanlarda...
Bir elinde İş bir elinde Aş yazan ve intihar eden bir abimiz vardı hatırladınız mı? TV haberinde cebinde 2 TL yi gösteren amcayı hatırlıyorum. Korkusu aç kalmak değil çocuklarıydı.
Ve bunun gibi açlık sınırının altında yaşayan milyonlarca insan var. Asgari ücretle bırakın hayallerimizi yaşamayı, hayatı bile yaşayamayız. Çünkü asgari ücret şuan Türkiye şartlarında açlık sınırının altında yaşamak demek.
Nereden tutsak elimizde kalıyor. Bugün ben yazdım. Ama yazdıklarım dün başka birinin kaleminden dökülmüştü, yarında başka biri yazacak.
Ama sonuç değişecek mi ? Görelim mi?
