Seçim yaklaşırken, gazetenin genç değerli elemanları ile mahalle mahalle gezip anket çalışmaları yapıyoruz.
Toplumun içinde yaşıyorum ama bu anket çalışmalrında toplumun acı gerçeklerini daha iyi görme imkanı buldum.
Ne kadar zor ki 36 yaşındaki vatandaş kimlik çıkarmaya çalışıyor, fakat çıkaramıyor. Bir sürü bürokrasi engeller… Bu adam kahvede ayakkabı boyuyor ve kahvede yatıp kalkıyor. Tüm vatandaşlar gibi evlenip yuva kurmak, seyahat etmek, oy kullanmak istiyor. Bunları yapabilmek için kimlik çıkarmak istiyor.
Tarih yolu diye adlandırdığımız mahallelerde restorasyon çalışmaları yaptık. Sokak ve caddeleri makyaj yapar gibi düzenledik. Sanki bozukluğun üzerine bir perde çektik. Perdenin arkasında acı ve zor durumlu manzaralar hala duruyor. Ama turist’in birisi sakın ha iki adım içire girmesin…
Eski yıpranmış duvarları çatlamış duvarların tavanındaki direklerin çatırtı sesleri gelen evlerde yaşayan insanlar…Aynı evde makinaya bağlı yaşamak zorunda olan diyaliz hastasının yatttığı yeri gördüm. İçler acısı… Lüks arabam yok diye, arabamın modelini yükseltemedim diye iç çeken insanları buralara getirmek gerekir.
Şehrin merkezi yaprak mahallesi… Kamil ocak stadyumun hemen yanı… Daha anlatayım stadyum ile kale arası, bir binanın hemen arkası. Ana cadde ile arasında sadece bir bina olan bir alan. Sanki başka bir dünya. Çamurlu yol, çöplük. Bu kış günü ağır koku. Buralarda yaşayanlar mağdur, yaşlı insanlar.
Buraları birilerinin görmesi gerek.
Makam aralarından inip sessizce gezmak gerek. Madalyonun ters tarafını ,perdenin arkasını acı dolu gerçeği görmek gerek.
Restorasyonu yapılmış, bakımlı göşterişli perde gibi duvarlar arkasındaki acı ve zoru kapatıyor.
Güzelliği her tarafa yaymak gerek…
