Ben bir lise öğrencisiyim 2.15 kuruşa biniyorum. Aylık olarak sadece otobüs param 130 lira otobüse veriyorum. Normal bir vatandaş otobüse tam olarak yani 4.40 kuruşa binebiliyor. Vatandaşların aylık sadece otobüs masrafı 264 lira yol masrafı oluyor. Maddi durumu olmayan insanlar uzak yere bile paraları olmadığı için yürüyerek gidiyor.
Ben bir öğrenciyim. Herhangi bir gelirim yok. Ailemin aldığı asgari maaşla hem otobüs paramı, hem de ihtiyaçlarımı karşılayamıyorum. Endişeliyim.
Yine zam gelebilir. O zaman nasıl geçiniriz bilmiyorum. Asgari maaş arttı. Daha maaşı alıp tadını çıkaramadan benzin arttı, elektrik arttı, ev kiraları uçtu geriye ne kaldı?
Ve bu saydıklarım öğrencilerin yolu, yemeği, barınmaları yok. Onlarda her geçe gün artıyor.
Ülkede olan her şey gelen zamlar hiç şaşırtmadı beni. Devlet ekonomi kademesinde görevli ekonomist abilerim bir ailenin asgari geçim standartlarını belirlerken nasıl bir hesaplama sistemi kullandıklarını çok merak ediyorum. 18 yaşındayken bile hayretler içerisinde izliyorum. İnsanlar bırakın özel araç ve taksiye binmeyi otobüslere binerken bile yapılan zamlardan sonra 3 defa düşünmekteler. Öğrenciyken bu hesabı yapıyorsak, iş yaşamını hiç aklıma getirmek istemiyorum.
Ya be daha 18yaşındayken düşündüğüm geçim yada yol parası olmamalı diye düşünüyorum. Benim düşünmem gereken eğitimim ve geleceğim olmalı. Eğitim hayatımda kendimi nasıl geliştireceğimi düşünmeliyim. Gelin görün ki, okulda son derste eve nasıl gideceğim düşünmekten kendimi alıkoyamıyorum.
