Çocuklarının çete yüzünden engelli kaldığını iddia eden anne Sevil Dağlı, “Çocuğumu halıya koyuyorum kalıyor, arkamdan gelemiyor, dışarıya çıktığımızda ’oğlum koşma’ diyemiyorum. Kasıtlı olması canımı çok acıtıyor. Keşke benim her şeyimi alsalardı, bizim gülüşümüzü çalmasalardı” dedi.
Yenidoğan bebekleri anlaşmalı hastanelere sevk ederek haksız kazanç sağlayan ve bazı bebeklerin ölmesine neden olan ’yenidoğan çetesi’ Türkiye’nin gündemine oturdu. İddiaya göre, çetenin mağdur ettiği Dağlı çifti, Fırat Sarı ile yaşadıkları süreci ve çocuklarının nasıl engelli kaldığını anlattı.
“Çocuğum hakkında bilgi almak istedim ama o gece hastanede hiç doktor yoktu”
2020 yılında doğumu gerçekleşen çete mağduru anne Sevil Dağlı, “Oğlum Asilhan için mücadele ediyorum. Bu örgütün ihmalleri sebebiyle çocuğum sağlık problemleri yaşıyor. Yaşıtlarının olduğu çocuklar gibi koşup oynayamıyor. 4 yıldır bir anne olarak oğlumun eli, ayağı ve her şeyi oldum. 14 Kasım 2020 tarihinde spontane şekilde su kesesi sebebiyle acil duruma alındım. Ameliyatın gayet başarılı geçtiği söylendi. Çocuğumda bir problem olmadığını ama akciğerleri gelişmediği için bir müddet yoğun bakımda kalacağını ifade ettiler. Ben uyandığımda çocuğum hakkında bilgi almak istedim ama o gece hastanede hiç doktor yoktu. Eşim yoğun bakıma gidip çocuğumun durumunu sormak istediğinde hemşire tarafından terslenerek geri gönderildi. Çocuğumu 35 gün boyunca hiç görmedim. Hastaneden çıkarken Fırat Sarı ile karşılaştım, bana bebeğimin 2 hafta zor yaşayacağını söyledi” ifadelerini kullandı.
“Hastane değiştirmemiş olsaydık, o listede benim çocuğumun adı yer alacaktı”
Hastane değiştirdikleri için çocuğunun ölmediğini aktaran anne Dağlı, “’Ben hekim olarak sizin çocuğunuzun yaşayacağına garanti vermiyorum’ diye konuştu. Yaşasa da engelli olacağını söyledi. ’Siz eve gidin ve hamileliğinizi unutun’ dedi. Ben bir anneyim nasıl hamileliğimi unutabilirim. Biz sonradan farkına vardık; benim oğlum potansiyel bir müşteriymiş. Bizi tersliyorlar katlanmak zorunda kalıyoruz. İlgilenmezler diye korkuyoruz ve her şeye susuyoruz. Her gün soruyorum ’çocuğunuz beslenmiyor, makineye bağlı bir şekilde bekliyor’ dediler. Tek dertleri paraymış. O listede benim çocuğumun adını da görecektiniz hastane değiştirmemiş olsaydık” şeklinde konuştu.
“Ben her şeyimi vermeye razıydım, bizim gülüşümüzü çalmasalardı”
Gözyaşlarına hakim olamayan Sevil Dağlı, “Bir anne olarak düşünün, anneler beni anlayacaktır. Ben çocuğumu halıya koyuyorum öyle kalıyor. Arkamdan gelemiyor, dışarıya çıktığımızda oğlum koşma diyemiyorum. Kasıtlı olması canımı çok acıtıyor. Bilerek ve isteyerek olmasını kabul edemiyorum. Keşke benim her şeyimi alsalardı. Ben her şeyimi vermeye razıydım, bizim gülüşümüzü çalmasalardı” diye konuştu.
“Hakkımı helal etmiyorum, sessiz kaldılar”
Yaşadığı süreci anlatan acılı baba Orhan Dağlı, “Biz sonradan öğrendik ve basından takip ettik. Kumpas bunun üzerine kurulmuş. Önemsenmemek, beslenilmemesi ve uyutulması üzerine. Çocuklar beslenmiyormuş bunu uzmanlar söylüyorlar. Bize doktor olduğunu söyleyen ve ilk müdahale yaptığını söyleyen kişi hemşire çıktı. Biz ona defalarca hocam dedik. Ben hakkımı helal etmiyorum o ünitede hasta bakıcı olabilir, bebek hemşiresi olabilir sessiz kalmaları çok acımasızca. Savunmasız bir canlının canına kastediliyor, ben işimi de kaybetsem sessiz kalmazdım. Herkes bu olayın farkındaydı, zaten yine bir doktorun şikayetiyle bu iş gündem oldu” dedi.
