Şöyle bir çevreme bakıyorum da gençlerde orta yaşlarda veya yaşlılarda bir vurdumduymazlık, bir sorumsuzluk var. Her şeyi boş vermiş, artık bundan sonra ne olursa olsun kafasında gidip geliyorlar.
Gençlerimiz önünü göremez haldeler. Okulu boş vermiş bir işte dahi çalışmaya tahammülü kalmamış. Herhangi bir işte en ufacık bir iş yükünde bile ben bunu yapamam diyerek işten ayrılabiliyorlar. Peki bu sorumsuzlukla vurdumduymazlık ile ne sahibi olmayı düşünüyorsunuz? Aileniz bir süreye kadar yanınızda durabilir. Ama sırtınıza dayalı bir duvar yokmuş gibi yaşamayı öğrenmelisiniz.
Genellikle hepsinin ağzında tek kelime; Bana iş mi yok?
Böyle devam ederse tabiki iş yok. Her işin kendisine ait bir zorluğu vardır. Hiçbir işi kolayca elde edemezsin. Önce o zorlu yollardan geçip sorumluluklarınızı bilmeniz gerekiyor
Uyanın artık. Bakın bir çevrenize hangi insanın işi kolay? Dışardan bakıldığında çok basit gelebilir. Fakat işin içine girildikten sonra anlaşılıyor işin zorluğu
Hayatın gerçekleri ile artık yüzleşin. Sorumluluklarınızı öğrenip vurdumduymaz tavırlarınızdan vazgeçin….