SABIR,SABIR NEREYE KADAR?

 

Bir türlü bir standardı tutturamayan Gaziantepspor takımı Kayseri deplasmanında kadro rotasyonu ile maça başladı.

Bu kadro rotasyonu ile birlikte Gaziantepspor takımı özellikle ilk yarıda macera aramaktan başka hiçbir şey yapmadı.

Takımın beyni olarak sahaya çıkartılan ve doksan dakika oyunda tutulan Orhan GÜLLE ilk yarı boyunca neredeyse topla hiç buluşmadı. Durum böyle olunca da saha içerisinde başı kesilmiş tavuk gibi çırpınan bir Gaziantepspor takımı izledik.

Gaziantepspor takımı öncelikle nasıl oyun mantığı ile oynayacağınıza karar vermeli. Kayserispor karşılaşmasının ilk yarısında ki gibi  4-5-1 sistemi ile oynayacaksanız orta sahanızda dinamik oyuncular bulunmalı ve  ileride ki forvetiniz de rakip savunmayı oldukça rahatsız etmeli ki başarılı olabilesiniz.

 Hikmet Hoca baktı ki bu oyun sistemi tutmadı ikinci yarıya klasik 4-4-2’ye dönme kararı aldı. Bu sistem değişikliği en azından takımın toparlanıp cılızda olsa rakip üzerine gitmesine yol açtı.

Her şeyden önce Hikmet hoca bu takımı bir sistemle oynatmak yerine motive etmeyi denemeli. Çünkü bana göre Gaziantepspor takımında oyun sisteminden çok motivasyon eksikliği var.

Bu sezonun başından beri Gaziantepspor’un iyi oynadı diyebileceğimiz bir ya da iki karşılaşması var. Onlar da Beşiktaş ve Trabzonspor’la oynadığı karşılaşmalar. Diğer maçlarda ortaya koyduğu performans ve sonuçlar ortada. Bu sonuçlarda benim söylemeye çalıştığım motivasyon problemini açık bir şekilde ortaya koyuyor.

Son söz olarak bu kötü gidişata bir an önce bir son verilmeye çalışılmalı. Çünkü taraftarlardan ve basından ısrar ile istenilen ve beklenen sabır taşmak üzere…