Kalça çıkığı; doğum esnasında ve gelişimsel olmak üzere ikiye ayrılır. Doğum esnasındaki travmaya bağlı olarak femur adı verilen bacaktaki kemiğin top şeklindeki başı kalça kemiğindeki yuvanın içinden çıkabilir. Bu eklem, tam oynar tipte bir eklem olup, tıpkı diğer eklemler gibi birtakım bağlar, eklem içi negatif basınç ve etrafındaki kaslarla yerinde stabil tutulur. Doğum esnasındaki travma büyük bir etkiye tepkiyi beraberinde getireceğinden fizik kanunları gereği bulduğu en zayıf nokta olan kalça eklemini yerinden çıkarır.
Yerinden çıkmış bir kalçayı muayene sırasında tespit etmek oldukça kolaydır. Birkaç basit ortopedik testle kalça çıkığı bulgu verebileceği gibi, x-ray görüntüleme ile de çıkık olduğu fark edilebilir.
Yenidoğan da bu bulguya rastlanırsa hiç vakit kaybetmeden bu çıkık kısım yerine oturtulmalıdır ki ileriki yaşlarda yürüyüşü etkilemesin ve kalıcı bir hasara dönüşmesin. Eğer dışarıdan bu eklem yerine oturtulamıyorsa ameliyat şarttır.
Kalça çıkığı, doğum travmasına bağlı olabildiği gibi gelişimsel de olabilmektedir. Bu demek oluyor ki, kundak kullanımı, eklem üzerine binen hatalı stres, çevresel faktörler gibi çeşitli etmenler sonucu, aslında başlangıçta yerinde olan eklem yerinden çıkabilir. Bu tip çıkıklarda da yeniden yerine oturtmak çok büyük önem arz etmektedir.
Bu olay sonrasında çıkığın yeniden oluşmasını engellemek önemlidir. Mantık çerçevesinden bakıldığında, oradaki çevre yapıların yumuşaklığından ve yeterli sağlamlığa erişemediğinden çıkma tekrar edebilir. Bu nedenle kullanılması gereken ortezler vardır. Fonksiyonellik açısından bacakların karına doğru çekilmesi ve yana açılması, eklemi bir arada tutacak en sağlıklı ve rahat pozisyondur. Bu pozisyon sabitlendikten sonra korumak için ara yastığı, demir çubuklar, alçılama teknikleri şimdiye kadar kullanılan teknikler. Son zamanlarda kullanılan ve emeklemeye izin vermesi, elastik olması ve çocuğun aktif hareketine izin vermesi açısından 'pavlik bandajı' çok sık kullanılmaktadır. Elastik bir bandajdan ibaret olan bu teknik, hem daha hafif, hem materyal olarak daha ucuz, hem de bası yarası oluşturmaması gibi avantajlarıyla diğerlerinden öne çıkmaktadır.
Eğer geç kalınırsa, ileriki yaşlarda yapılar gelişim süreçlerini tamamladıklarında yürüme ve denge bozukluklarıyla beraber kozmetik açıdan da normal oluyan bir yapı meydana gelecektir. Bu yüzden yenidoğanda ve gelişim çağındaki çocuklarda kontrol oldukça önemlidir.