Gaziantep FK’yı evinde yenmek mümkün değil görünüyor…
Bazı takımlar vardır özellikle kendi evinde harikalar yaratır. Bunun başlıca sebebi taraftardır.
Taraftar rakibi baskı altına alıp, kendi takımına da ateşleyici güç olur. Gel gelelim bizim öyle 20-30 bin taraftarımız yok…
Demek ki bu işte başka bir şey var. Alanya iyi kapanan ve hızlı adamları ile sonuca giden bir takım. Daha geçen deplasmanda 6-2 galip geldiler Malatya karşısında.
Dün maç başladığında Muhammet’in topu direkten dönmeseydi ilk yarısı çok daha keyifli bir maç izleyebilirdik.
Erol Bulut, nihayet bir oyun sistemi bulmaya niyet etmiş gibi göründü dünkü maçta.
Sağ da Kitsiu, solda Halil İbrahim’le kanat bindirmeleri yaparken, orta önde istikrarı Doğan Erdoğan ile sağladık.
Maxim oyun kurucu görevini iyi başarmaya başladı. İlerde Mami sırtı dönük top alıp arkadaşlarını pozisyona sokma konusunda ligin en yeteneklileri arasında.
İlk yarıda gol çıkmadı ama bir ara Efecan ile Alanya öyle geldi ki Günay kendine yakışanı yaparak bu net pozisyonları savuşturdu.
İkinci yarı sahanın iyilerinden Furkan arka direğe doğru yol alan topa “ yolun sonu burası” deyip kafayı vurduğunda iyi oyunun karşılığı kurumsal çek hesabı gibi direk nakde dönüştü.
Sonra elin oğlu kaptığı top ile “100 wattlık ampul” gibi aydınlattı kale içini…
Güzel gol, güzel goldür arkadaş… Kimin attığının önemi yoktur benim felsefemde.
Sonra yine baskımız ve yine bir duran top … Alanya forveti topa öyle güzel dokundu ki. Tek fark kaleleri şaşırmış olmasıydı…
Evet evimizde yine galip geldik. Topladığımız puanların tamamı neredeyse evimizde…
Futbolumuz fena değil, puan desen o da idare eder. Yiğidi öldür hakkını inkâr etme demişler.
Ben dün oynanan oyunu beğendim. Ama deplasmanda da galip gelmek istiyoruz artık.
Yoksa ; “ İyi ki evimiz var” deyip dururuz…