İnsanlar yaşantısı boyunca arkadaşlıklar eder, kimi uzun süreli olur kimi kısa süreli.
Doğru arkadaşlar, birlikte eğlenebileceğiniz insanlardır, önemli anları paylaşır, birlikte takılır ve eğlenirler. Arkadaşlar birbirlerini oldukları gibi severler.
İyi bir arkadaş, üzüldüğünde seni neşelendirir ve yalnızken sana eşlik eder. Birisi size karşı kaba olduğunda arkadaşınız size sadık kalır. Aslında, iyi bir arkadaşa sahip olmak birinin sizi rahatsız etmesi ihtimalini azaltabilir. Çünkü arkadaşlar birbirlerini korurlar.
Arkadaş ortamlarınız büyüdükçe değişebilir, ancak bazı arkadaşlıklar hayatınız boyunca sürebilir.
İyi arkadaşlar iyi olmak için sınırları zorlamaz. Her zaman rahat olurlar. Bu tip arkadaşlarla beraberken sorun ya da engellere takılmazsınız. Sizin en iyi seviyede olmanızı beklemezler. Çünkü insan olduğunuzun farkındadırlar ve insanları olduğu gibi kabul ederler.
Yalan ve rivayet her arkadaşlığı etkiler. Her insan duyduklarından etkilenebilir ama iyi arkadaşlar başkalarından duyduklarına inanmaması gerektiğini bilirler. İyi bir arkadaş önce gelir bize sorar, konuşmayı ve dinlemeyi seçer. Başkalarından duydukları ile arkadaşları arasına mesafe koymazlar.
İyi bir arkadaşın tanımı, ortak düşüncelere göre böyle olabilir. Peki ya iyi bir eşin tanımı nedir sizce?
İyi bir koca, iyi bir eş neye göre kime göre belirlenir? İyi bir işi olması onu iyi bir koca mı yapar yoksa sorumluluklarının bilincinde olan eş mi iyi bir eştir?
Sorumluluklarını bilen, eşini üzmeyen onu düşünen biri bana göre iyi bir eşken başka birinin beklentisine göre değişebilir. Ona göre eşinin mesleğinin olması ya da iyi bir itibar sahibi olması onu iyi bir eş olarak kılar.
Bu dünyada kimse mükemmel değildir. Ama bir kere âşık olduğun zaman nasıl oluyorsa tüm kusurlar bir anda yok oluyor. Ardından da karşınızdaki kişinin "doğru insan" olup olmadığına dair şüpheler başlıyor.
İyi bir eş sizce nedir? Size güven veren, sadık, pratik zekalı ya da zengin biri. Bana soracak olursanız, evlilik tek taraflı bir müessese değildir. İki kişinin geri kalan ömrünü bir arada geçirmesidir. Herkesin sorumluluğunu bildiği, bir diğerinin özel alanlara saygısızlık yapmadığı bir hayat. Bir evin geçindirilmesi gerekiyorsa her iki tarafın da elinden geleni yapması gerekmektedir. Tek taraflı olan hiçbir şey mutluluk vermez. Tek taraflı çaba kimseyi mutlu etmez.
Ailelerin devreye girmediği, “Annem bunu dedi”, “Babam şunu istedi” “Annemlere ne zamandır gitmiyoruz, hafta sonu onlara gidelim” vb. gibi cümlelerle bir evlilik yürümez. Erkek ve kadın için aile artık birbirleri olmalıdır. Anne – babalar artık kapının arka tarafında bırakılmalıdır. Tabii onlara saygısızlık vb. gibi davranışlardan bahsetmiyorum. Çekirdek aile düzeninin sağlanması için anne – babaların evli çiftlerin ev mevzularına karışmamaları gerekir. Herhangi bir sıkıntıları olduğunda onlara maddi manevi desteği sağlamalılar ama onun dışında “Bize niye gelmiyorsunuz?”, “Bize geldiğinizde gelinin-damadın yüzü niye gülmüyordu?”, “Neden bizimle muhabbet etmiyor senin karın-kocan?” gibi şeylerle çekirdek aile bireylerinin huzurunu kaçırmamalılar. Aileler hiçbir şeye karışmayıp, evlendirdiği bireylerden sorumluluklarının kalktıklarını düşünüp çocukları için çaba sarf etmiyorlarsa neden onların huzurunu bozmak üstlerine vazife oluyor?
Sona yaklaşacak olursam, iyi bir arkadaş ve iyi bir eş ikisi bir arada olursa tadından yenmez. Yani en iyi arkadaşınız eşiniz olursa hayat güllük gülistanlık olmaz mı sizce? Hem en iyi arkadaşınız hem de hayat arkadaşınız. Bütün çılgınlıklarınızı bilen ve bütün çılgınlıkları birlikte yapabildiğiniz biri hayatınıza neşe katmaz mı?
Her biri ayrı ayrı farklı kategorilerde olsa da tek bir insanda vücut bulmuş hali hepimizi çok mutlu eder. İyi bir eş olmakta iyi bir arkadaş olmakla başlamaz mı zaten?