Bizde bir söz vardır. Gözden ırak olan kalptende ırak olur. Tıpkı onun misali,2005’den beri ,Kent Konseyinde görev yaparken, bazı milli günler ve dini günlerde ve özellikle Mevlüt Kandillerinde kent Konsey Başkanı ve kent Konsey Sekreterliğinden Kutlama mesajları gelirdi.Son kent Konsey toplantısında verdiğim dilekçeyle bundan sonra temsil ettiğim kurumla ilişkimi kestiğimi bildirdim. Ancak bir Antepli ve yıllarca beraber bazı çalışmalarda bulunduğum Kent Konseyi ,Kadir gecesinde mesajı kesince, demek ki insanlar belli bir mevkideyken, hal hatırı sorulur ,ayrıldıktan sonra unutulur. Halbuki bizde öyle değil ,belli bir toplumdan ayrılsan dahi geçmişte emeği var diyerek unutmayız.
İşte vefasızlığın şu an ülkenin bütün kesimlerine yayılmasına üzülüyorum. Bu gün ülkenin içinde bulunduğu duruma bakınca, demek ki insanlar hak ettiğini buluyor. Yani bencilliğin, bana neciliğin sonucu, yaşananlara bakınca bazı kesimlere hak veriyorum.
Aslında benim kimsenin kutlamasına ve hatırlamasına ihtiyacım yok. Yalnız bazı insanlar belli bir konuma makam ve koltuğu oturdukları zaman nedense; cedrelerine başka gözle bakmaya başlıyorlar. Tıpkı siyasetteki gibi. Ancak bizler siyaset yaparken devamlı güçlülerin yanında değil güçsüz mağdur olan halkın yanında yer aldık. Şu an siyasetten nasibine düşeni alıp dört köşe olanlara bakıyorum. Çaldıkları şak şaklar sonucu nerelere geldiler. Ama bizler halkın ve hakların savunuculuğunu yaptığımız için devletin malı deniz deyip halkın haklarına göz koymadık ondan dolayı ,kimseye vefa borcumuz yok. Kafamız dik alnımız açık,anlayana sivri sinek saz, anlamayana Ramazan davulu çalsan yine az.
Nasrettin hoca bir gün kaftanını giymeden , kalabalık bir topluma girmiş; necisin diyen olmamış. Hemen ev gelip kaftanını giyip tekrar o kalabalık topluma geri varınca bütün insanlar ayağa kalkarak buyur hocam hoş geldin diye yer göstermişler. Hürmetler ikramlar sırasına hoca kaftanının yakasını tutarak ye kürküm ye. İşte bu senin sayende diye,mırıldanmış. Sırtındaki kürk altındaki koltuk ve makam seni aldatmasın. Bir gün gelir bir parkta bir bankta oturduğunu çevrende kimsenin kalmadığını koltuk makamın kimseye yar olmadığını hatırlamakta fayda var.
Neyse önemli olan insanlığın unutulmaması dileklerimle ,bayramdan sonra görüşmek üzere Bütün İnsanların Bayramını kutlar mutlu ve aydınlık yarınlar dilerim.