Bir varmış bir yokmuş, evvel zaman içinde ormanda bir eşek yaşarmış. Bu eşek çok susayınca dereye gidip su içermiş. Aniden bir gürültü gelmiş. Eşek, kurdun kendisine doğru geldiğini suyun yansımasından görmüş. Tehlikede olduğunu anlayınca kaçacak yer arasa da bulamamış.
Hemen bir çare arayışına koyulmuş ve aklına bir fikir gelmiş. Yüksek sesle söylenmeye başlamış ve topallayarak yürüyormuş. Eşeğin bu halini gören kurt eşeğe daha saldırmadığını neden böyle davrandığını sormuş. Eşek ise ayağına kocaman bir diken battığını bu yüzden topalladığını ve canını çok acıttığını söyleyip kurt onu yerse onun da midesini delebileceğini söylemiş.
Bunun ardından kurt eşeğin ayağındaki dikeni çıkartıp öyle yemeye karar vermiş. Eşeğin arkasına geçince ayağının altını kaldırmasını söylemiş. Eşek tam da bu esnada son gücüyle kurda çifte atmış. Kurdun tam ağzına gelince bu çifteler tüm dişleri yamulmuş.
Geriye doğru uçan kurt bir hata yaptığını fark etmiş. Bilmediği işlere girişmemesi gerektiğini anlayarak aç bir karınla oradan ayrılmış.