Son bir kaç yıldır pek gündeme gelmeyen sokak çocukları sorunu, şimdi daha da büyümüş bir şekilde karşımızda.

Bugün gazetemizin manşetinde “Yine sokaklardalar”  başlığı ile gündeme getiriyoruz.

Ne yazık ki 7-8 yıl önce başlanan mücadelenin sonrasında, daha da kalabalık bir şekilde sokaklarda, caddelerdeler...

**

7-8 yıl önce sokak çocukları önemli bir sorun olarak Gaziantep gündemini meşgul ediyordu. Cadde ve kavşaklarda satış yapmaya çalışan çocuklar, tehlikeyle iç içe, evlerine üçbeş kuruş götürmenin mücadelesini veriyordu.

Büyükşehir Belediyesi ve Emniyet Müdürlüğü bu soruna birlikte el attılar. Büyükşehir’in kurduğu Sokak Çocukları Rehabilitasyon Merkezi ile bu çocukları, hayata kazandırma yolunda önemli bir adım atıldı.  Emniyet Müdürlüğü ekipleri sokakta çalışan çocukları topluyor, ailelerine ulaşıp onları bilinçlendiriyordu. Çocuğunu çalıştırmaya devam eden çocukların aileleri cezalar ile karşı karşıya kalıyordu.

Ve mücadelenin meyveleri çabuk alındı. Çocuklar sokaklara çalışmak için değil, oynamak için çıkmaya başladı. Kavşaklar, caddeler araçlara kaldı.

**

Peki ne oldu da, bu çocuklar yeniden sokaklarda..?

Rehabilitasyon Merkezi artık yeterli gelmiyor mu?

Emniyet Müdürlüğü ekipleri artık sokakta çalışan çocukları takip etmiyor mu?

Neden başa döndük, hatta daha da kötü oldu?

Emniyet Müdürümüz, Suriyeliler ile ilgili haberlerin galeyana getirdiğini belirterek, bizleri suçluyor, ama...

Söylemek zorundayız ki; sokaktaki çocukların  büyük bir kısmı Suriyeli...

**

Yetkililer ne diyor?

“Onlara sabır göstermeliyiz. “

Gerçekten öyle.

Ancak onların doyurulmasını da, barınmasını da sağlamalıyız.

Bunları yapmalıyız ki, kendi toplumuzun da düzeni bozulmasın.

**

Sabır dileyen yekililer bunları yapabiliyor mu, sizin yorumunuza bırakıyorum.

Sadece sokakta çalışan çocukları görmezden gelen Emniyet Müdürlüğü’ne sormak istiyorum;

Suriye çocuklar, bizim çocuklardan daha mı değersiz?

Neden onları da koruyacak önlemleri almıyorsunuz?

Alıyorsanız, sokaklarda neden bu kadar çok çocuk var?

**

Ekmek mücadelesi veren bu çocuklar bir kez daha gösteriyor ki;

Sadece kapıyı açmakla olmuyor...

Sıkıntılara sabretmek dervişlere has bir özellik.

Yetkililerin artık elini taşın altına koyması gerekiyor...