İnsanlar birbirlerine nasılsın demeye korkar oldu. Bir “nasılsının?” karşılığında bin ah işitir olduk. 

Herkeste bir yılgınlık, küskünlük, boş vermişlik, adam sendecilik, almış başını gidiyor! 

*** 

Şoför efendi anlatıyor. Yani Antep tabiriyle “dert yanıyor”. 

Bu sisten bizi canımızdan bezdirdi, insanlığımızdan çıkarttı! 

Bu sistem bizim esnafta, derken: “özel otobüs-dolmuş şoförlerinden” bahsediyor. 

Diyor ki: 

Bize bu sistem; yaşlılara, sakatlara, gerçekten genç yaşta gazi olmuş genç insanlara saygı duymayı, onlara karşı göstermemiz gereken anlayışı, yapmamız gerekenleri yok etti. 

Bizim bu otobüslere binen kaç kalem SERBEST KARTLI insan var biliyor musun? Ama nereden bileceksiniz? 

On yedi kalem SERBEST KARTLI insan var…  

İnanır mısınız? Bazen çıldıracak hale geldiğim oluyor. 

Otobüs dolu. Hatta aşağıda otobüs bekleyen yolcunun bir kısmı binemiyor. Bu arada ihtiyardır diye önce binmesine müsaade edilen bir serbest kartlı adam, bir durak sonra iniyor. İşte bizi bu çok rahatsız ediyor. 

Be adam gideceğin yer bir durak! Yavaş yavaş yürüyerek gitsen ne olur?  

Yok, serbest kartı var ya? Binmeli! 

Belki o yoğunlukta gerçekten acilen bir yere yetişmesi gereken, ya da hastaneye yetişmesi gereken birisi o ihtiyarın yüzünden gideceği yere geç kalıyor, ya da hastaneye yetişemiyorsa?... 

*** 

Adam 50-55 yaşlarında, “serbest kartı” var.  

Sordum, “ne iş bu serbest kart” diye.  

Adam “gaziyim” dedi. 

Düşündüm. Kore Harbi Gazisi desem yaşı uymuyor. Kıbrıs gazisi desem olmuyor… 

Ne gazisisin diye sordum. Sol elinin yarısı yok orta parmağını gösterdi ve: “Askerde mutfaktaydım. Bu parmağımı et makinesine kaptırdım. Malulen emekliyim ve gaziyim…” 

Hayda… O yaşta beni şöyle bir sıksa suyumu çıkartır. Hem yıllardan beri malulen emekli maaşı alıyor, bir de tuz-biber ağamın “serbest kartı” var.  İşte biz bunlara dayanamıyoruz ve bazen gerçek hak sahiplerine de o stresle terbiyesizlik ediyoruz, haksızlık ediyoruz. 

Bu şoför efendiye nasılsın diye – hele hele bir de böyle bir olayın etkisi stresi altındayken – sormak!