Çanakkale Zaferi için bazı kuruluşların yaptırdıkları afişlerde, Atatürk’e yer vermemeleri; bazı kuruluşların da, Atatürk’e yer vermemelerinin yanı sıra II. Abdülhamid’e yer vermiş olmalarını, Çanakkale Zaferi’ni iyi okumuş ve anlamış biri olarak hayretle karşıladım.

            Tarihi, yalan-yanlış sözlerle karalama hevesine düşmüş olabilirsiniz. Atatürk’ü anlamak istemeyenlere, dünya liderleri, Atatürk’le ilgili sözleriyle cevap vermişlerdir.

            Tarihi silmeye, hiçbir kuvvetin gücü yetmez.

            Bu duygular içindeyken, bir öğrencimin göndermiş olduğu, dört dönemdir Çanakkale Belediye Başkanlığı yapan Sayın Ülgür Gökhan’ın konuşması ile ilgili yazı beni biraz rahatlattı.

            Çünkü gerçekten söz ediliyordu.

            Yazıyı olduğu gibi siz değerli okuyucularımıza aktarmak istedim. Buyurun:

            ***

            “Sayın Cumhurbaşkanım, Sayın Başbakanım, Sayın Bakanlarım, Sayın Milletvekillerim, Sayın Komutanlarım, ülkemizin dört bir tarafından gelen Çanakkale Sevdalıları, Sevgili Çanakkaleliler.

            18 Mart

 Şehitleri Anma Günü ve Çanakkale Deniz Zaferi’nin102. Yıldönümü nedeniyle, barış kenti Çanakkale’yi onurlandıran tüm kıymetli misafirlerimizi; şahsım ve Çanakkaleli hemşerilerim adına saygıyla selamlıyor, varlık sebebimiz Çanakkale’mize hoş geldiniz.

            Kıymetli konuklar, sizleri, 102 yıl önceki zamanlarında, bir ulusun uyanışı, akıl almaz direnişi, karanlık dehlizler aşarak aydınlığa çıkışı adına bir yolculuğa çıkarmak isterim.

            Çanakkale kendisine çağıran, çağırdıkları ile bir daha asla kopmaz bağlar kuran bir şehirdir. Troia’dan Anafartalar’a, İda’dan Gelibolu’ya tarihin, coğrafyanın, efsanelerin vahasıdırÇanakkale. Hektor’la Fatih Sultan Mehmet’le, Mustafa Kemal Atatürk’le, ölümsüz kahramanların anavatanıdır Çanakkale.

            Herkes Çanakkale’yi , özellikle Gelibolu Yarımadası’nı, ömründe bir kez olsun görmek ister. Savaşın tüm şiddetiyle yaşandığı karşı kıyılara gelip, o havayı soluyanların, tüyleri ürperir, yürekleri titrer.

            Yüzbinlerce şehidin kanlarıyla sulanmış bu topraklar, yüzbinlerce ziyaretçinin gözyaşlarıyla da sulanır.

            Kilitbahir sırtlarında bir dörtlük selamlar gelip geçenleri: ‘Dur yolcu! Bilmeden gelip bastığın / Bu toprak, bir devrin battığı yerdir. / Eğil de kulak ver, bu sessiz yığın / Bir vatan kalbinin attığı yerdir.’ der o dörtlük. Şairin dediği gibi bir kulak versek, kim bilir bu topraklar bize neler söylüyordur?

Haydi, hep birlikte kulak verelim şimdi o sessizliğe, mesela; bugün Boğazın altında yatan savaş gemileri diyelim, 102 yıl önce, bizi vatansız bırakmak üzere sularımıza gelen, bugünse, deniz canlılarına yuva olmuş o gemileri, duyuyor musunuz denizin dibinden gelen sesi. Barış diyor o ses, barış!

Boğazımızın iki yanında, dimdik duran kaleler ‘Biz yetmiyor muyuz ki aranıza yeni kaleler ördünüz?’ Ne oldu size, ne zaman sizden, bizden onlardan oldunuz.

Sayın Cumhurbaşkanım, Gelibolu Yarımadası, bir varoluş mücadelesinin adı ve soyadıdır. Bu yarımada ki bir anadır. Kucağında, koynunda sakladığı, dili, dini, rengi farklı, ama özbeöz evlatları vardır. Bu yurda böyle bir ana ve bağrına bu kadar evlat artık yeter. Ağlayan anaların gözyaşları dinsin, artık yeter.

Saygıdeğer konuklar! Siperlere girin, mutlaka siperleri görün, başınızı kaldırıp sanki savaştaymışsınız gibi hissedin. Gerçekten hissederseniz, centilmenler savaşı o an gözlerinizin önünde canlanır. Bir bakarsınız, Mehmetçik yaralı Anzak askerini kucaklamış, bir bakarsınız, düşman siperler arasında tütün, konserve takası başlamış. Şimdi ise, eğer açılmış ellerden daha fazlasıyla sıkılmış yumruklar, birleştirmeden daha çok ayrıştırmalar, yok saymalar, işte Cehennem orasıdır.

Çanakkale ruhu çok derin bir ruhtur.  Ona mutlaka sahip çıkılmalıdır. Sahip çıkılmadığında, sonuç apaçık ortadadır. Çünkü biz102 yıl önce vatan savunması için siper kazanları da gördük, 100 yıl sonra vatanı parçalamak için hendek kazanları da gördük.

Çanakkale Ruhu, ülkemizin anayasasıdır. 102 yıl önce toplumun tüm katmanlarının diline, mezhebine, kim olduğuna, nereden geldiğine bakmadan birlikte yaşamı kurdukları ruhtur. Yalnızca kendi istikballerini düşünenler, bu ruhu asla anlayamaz. Kaybetmeyi ahlaksız bir zafer tercih edenler, Çanakkale Ruhunu asla bilemez.

(Devam edecek)

                                                                                   Orhan YALKIN