Bir evvel ki yazım da, hatta daha önceleri de yazdım. Ülkemiz ne yazık ki; adı konmamış, mahiyeti belli olmayan bir savaş halinde. 

İçte dışta bir karmaşadır almış başını gidiyor. Sonu nereye varacak meçhul! 

Avrupa ve bu birliğe dâhil ülkelerin son zamanlarda ülkemize karşı takındıkları bu küstah, anlamsız tavır, ülkemizi içinde bulunduğu kaosun ortamını daha da derinleştirmek, içinden çıkılamaz hale getirmektir. 

Onun için aman dikkat! 

Tahriklere kapılmayalım, kendilerini kendi politik silahlarıyla vuralım.  

Bu konu doğrudan doğruya dışişlerinin politik maharetine bağlı. 

BU KADAR ZOR MU? 

“Al Hacıağa pabucunu ben yalınayak gezerim demek?” 

“Başaracağımızı sanıyorduk, olmadı” demek? 

Bu kadar mı zor? 

Gaziantep’e yakışmıyor bu futboldaki hezimetleri. Yazık ediyorsunuz! Hatta yazık ettiniz! 

Yakışık alacak mı üç milyonluk bir kentin milyarlarca lira harcanarak arena adı altında yapılan yeni stadına?  

Son gelen teknik direktörü de yürekliliğinden dolayı kutlamak istiyorum… 

Cesur adammış helal olsun.  

Batmış bir gemiyi kurtarma çabaları germekten takdire şayan bir öz veri. 

Sanıyorum, hoca bu gemiyi el birliğiyle kurtarırız sanarak böyle bir riski göze alarak bu işe soyunmuştur. 

Seneye bir aşağı ligde başarılar dileyelim Gaziantepspora… 

İnşallah yanılıyorumdur! 

UYARIYA BAKIN 

Dün camiye giriyorken koluma cami cemaatinden birisi girerek: 

“Aman abi, sen ne yapıyorsun? Bilmiyor musun camimiz yobaz dolu” dedi. 

 Bir gün evvel ezanı beklerken üç beş kişi kendi aralarında konuşuyorlardı. 

Konu, malum: Referandum.  

Dayanamadım, konuşmalarına maydanoz olurcasına dâhil oldum. 

Çünkü konuşulan yine Ahmet Mehmet, A Partisi B Partisi. 

“Arkadaşlar sizin tartıştığınız gibi bu iş bir Ahmet Mehmet ya da A Partisi B Partisi davası değil. 

Ne mi? 

Devlet ahaliye şöyle bir soru soruyor. 

Diyor ki: 

“Ey ahali hâlihazırda ki, ANAYASAMIZI değiştirelim mi, değiştirmeyelim mi? 

Bize bunu soruyor. Bizde değişmesini istiyorsak EVET deriz, istemiyorsak HAYIR deriz… 

O kadar!